Obyczaje
Któż, jak nie dokumentaliści są najbardziej bystrymi kronikarzami obyczajów? Ich filmy to w pełnym tego słowa znaczeniu dokumenty społecznych zachowań, zapis zachowań często podpatrywanych z ukrycia i dlatego aż wstydliwie prawdziwych.
Udostępnij
Cyfrowej rekonstrukcji w WFDiF w Warszawie, zostało już poddanych około stu osiemdziesięciu filmów, produkowanych od lat czterdziestych, po lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. Znajdują się wśród nich portrety filmowe polskich miast, dokumenty obrazujące życie codzienne na wsi, portrety sportowców, artystów oraz przedstawicieli innych – często zanikających – profesji. Ciekawy jest również filmozbiór, w którym główną rolę gra muzyka. To dzięki niemu poznamy bliżej m.in. cały ten jazz, tak popularny w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Wśród zrekonstruowanych filmów znajdują się między innymi filmy Karabasza, Kieślowskiego, Łozińskiego, Munka, czy Ślesickiego. Filmy te składają się na bogatą historię polskiej szkoły dokumentu.